Krzesiwa survivalowe w praktyce

Umiejętność rozpalenia ognia jest kluczowa dla każdego fana szeroko pojętego outdooru. Wiatroodporna zapalniczka żarowa ma niewątpliwie wiele zalet, jednakże osoby zainteresowane survivalem zdecydowanie bardziej docenią niezawodność krzesiwa. Poza tym używanie zapalniczki gdy chcemy wczuć się w klimat “przetrwania” jest równie przyjemne jak korzystanie z AK-47 podczas polowania na jelenie - niby łatwiej, ale z tyłu głowy czujemy że nie jest to do końca to czego oczekiwaliśmy.

Jak rozpalić ogień bez zapalniczki?

Do rozpalenia ognia potrzebujemy paliwa. Najłatwiej osiągalnym paliwem w terenie zazwyczaj okazuje się drewno. Występuje ono zazwyczaj w formie gałęzi lub kłód, dlatego rozpalenie go przy pomocy krzesiwa może okazać się sporym wyzwaniem. Z pomocą przychodzi nam rozpałka - w zależności od naszego wyboru możemy przygotować ją wcześniej lub pozyskać na miejscu.

Wcześniejsze przygotowanie rozpałki ma wiele zalet: możliwość skorzystania z przetworzonych materiałów, gwarancja rozpalenia w sytuacji awaryjnej a co za tym idzie komfort psychiczny. Wszelkiego rodzaju materiały z przetworzonej celulozy jak waciki czy tampony dzięki swojej strukturze doskonale łapią temperaturę od iskier. Jednym z najciekawszych materiałów na rozpałkę jest bawełna poddana pirolizie. Proces ten polega na zwęgleniu tkaniny w zamkniętej puszce, a po zrobieniu w niej gwoździem niewielkiego otworu - umieszczenie w ognisku lub piecu. Po kilku minutach otrzymujemy doskonałą rozpałkę a dodatkowo możemy w ten sposób zutylizować stare zniszczone ubrania. Ważne jest aby tkanina była wykonana w 100% z bawełny.

Tampon po rozłożeniu doskonale łapie iskry i skutecznie rozpala korę lub drewno

Niezawodna metoda rozpalania ognia

Jeżeli jednak chcemy poczuć ducha lasu, bądź sprawdzić siebie w kontrolowanych warunkach będziemy zmuszeni do pozyskania rozpałki w terenie. Najbardziej znanym sposobem jest użycie kory brzozy. Materiał ten faktycznie doskonale nadaje się do rozpalenia ognia, do tego przy umiejętnym pozyskaniu uzyskamy płomień po pierwszej porcji iskier. Wystarczy z powierzchni kory złuszczyć kciukiem zewnętrzną jej warstwę. Uzyskujemy cienkie, niemal przezroczyste płatki, które po kontakcie z iskrą natychmiast się zapalą, co z kolei wykorzystujemy do podpalenia właściwej kory.

Zewnętrzna warstwa kory, dzięki swojej małej grubości jest łatwa do podpalenia

Sosna zwyczajna straszy w niemal każdym lesie w Polsce. Co ciekawe większość lasów w polsce składa się wyłącznie z sosen. Mimo że zjawisko to ma raczej negatywny wpływ na bioróżnorodność, to łączy się z cenną z punktu widzenia bushcraftu cechą. Drewno sosny zawiera żywicę, która doskonale sprawdza się w roli podpałki. Aby zapewnić sobie najbardziej wartościowe kawałki należy znaleźć obalone drzewo i rozłupywać okolice korzeni. Z nienasyconych żywicą partii można utworzyć przy użyciu noża tzw. feathersticki, które dzięki zmniejszonej grubości i dużej powierzchni ułatwiają rozpalanie ogniska.

W zależności od przyłożonej siły i kąta ostrza kształt "piór" przybiera różne formy

Mamy krzesiwo - co z podpałką

Ciekawostką historyczną jest pochodzenie polskiego słowa określającego podpałkę jako hubka. Wywodzi się od wykorzystywania sproszkowanego owocnika hubiaka pospolitego znanego powszechnie jako huba. Grzyb taki należało namoczyć w roztworze saletry a następnie osuszyć i zmielić, dzięki czemu uzyskiwano łatwopalny proszek.

Doskonałe połączenie - owocniki hubiaka porastające brzozę

Skoro mamy już co rozpalać, należy zastanowić się jak odpowiednio wykorzystać narzędzie jakim przyszło się nam posługiwać. Na rynku występują dwa popularne rodzaje krzesiw: typ szwedzki i amerykański. Krzesiwo typu szwedzkiego wizualizuje nam przedstawione na zdjęciach Wildo Fire Flash Pro, dostępne w naszym sklepie outdoorowym Specshop.pl natomiast wersje amerykańskie wyposażone są w zespolony z prętem bloczek magnezu.

Wildo Fire Flash Pro - doskonały przykład krzesiwa typu szwedzkiego

Jak uzywac krzesiwa do rozpalania ognia?

Do większości krzesiw producenci dołączają iskrownik w formie niewielkiej blaszki. Oszczędna forma większości z nich powoduje, że parę wypadów w teren weryfikuje wygodę i wiele osób woli wykorzystywać do krzesania noże survivalowe. Należy jednak pamiętać, że tarcie ostrzem o żelazowo-irydowy pręt jest złym pomysłem i może wywołać nieodwracalne uszkodzenia. Do tego celu dużo lepszy będzie grzbiet głowni, który w większości noży bushcraftowych doskonale się do tego nadaje. W ramach usprawnienia można go przeszlifować tak aby uzyskać bardziej wyraźną krawędź. Renomowani producenci starają się jednak wyraźnie poprawić ergonomię zarówno pręta jak i iskrownika. Uchwyty zaprezentowanego na zdjęciach krzesiwa są wykonane wręcz wzorowo. Nie tylko pozwalają na wygodny i pewny chwyt, ale również umożliwiają łatwe używanie obu stron pręta. Ponadto polimer z którego zostały wykonane doskonale znosi uderzenia iskrownika, a dzięki chropowatej powierzchni dobrze trzyma się w mokrych rękach.

Producenci sprzętu turystycznego dbają aby ich zestawy były jak najbardziej funkcjonalne, uniwersalne i przede wszystkim lekkie

Drugim aspektem jest ruch, którym wytwarzamy iskry. Wiele poradników pokazuje sposób z przyłożeniem pręta do rozpałki a następnie wykonaniem ruchu od góry w kierunki materiału, który chcemy podpalić. Ruch ten pozornie wydaje się najrozsądniejszy ze względu na bliski kontakt iskier z rozpałką oraz wygodny. Istnieje wówczas niewielkie ryzyko że rozsypiemy podpałkę. Dużo bezpieczniejszym rozwiązaniem jest silne przytrzymanie ręki z iskrownikiem ręką dominującą, najlepiej z podparciem o np. kolano oraz przeciągnięcie krzesiwem bo jego grzbiecie w tył. Po kilku treningach przyzwyczaimy się do tej formy, gwarantując bezpieczeństwo rozpałce. Usytuowanie iskrownika względem pręta pod niewielkim kątem i równomierne przeciągnięcie po całej długości pręta zagwarantuje nam obfitość iskier i sprawi, że krzesiwo posłuży nam przez długi czas.

Odległość powinna być tak dobrana aby utrzymać temperaturę iskier - długość pręta jest zazwyczaj adekwatną miarą

Należy jednak pamiętać, że udane uzyskanie płomienia nie gwarantuje nam jeszcze komfortu i ciepła, a równie ważnym aspektem jest stworzenie i utrzymanie palącego się ogniska. Każdy miłośnik bushcraftu wraz z doświadczeniem nabywa umiejętności odnajdywania i doboru odpowiednio kalorycznego i suchego drewna, dlatego podstawową cechą, którą powinien się charakteryzować jest wytrwałość i chęć doskonalenia.

Sprawdź ofertę produktów na kategoriach zapalniczki benzynowe oraz krzesiwa i podpałki.